หนึ่งในหนังที่ดีที่สุดของเอเชีย ดีที่สุดของเกาหลีใต้ กำกับโดย Park Chan-wook นำแสดงโดย Choi Min-sik หนังเรื่องนี้มีตอนจบที่หักมุมได้เจ็บปวด สุดยอดและคาดไม่ถึงที่สุดแล้ว การันตีด้วยรางวัล Grand Prix จาก Cannes นี่คือหนึ่งในหนังโปรดของผม แนะนำอย่างมากสำหรับคนชอบดูหนังเจ๋งๆ หักมุมแบบไม่คาดคิด หนังมีความรุนแรงสูง อาจจะไม่เหมาะกับทุกคน แต่เชื่อว่าคนที่ได้ดูจะรู้สึกอึ่ง ทึ่ง พูดไม่ออกในความยอดเยี่ยมและทรงพลัง
ถ้าคุณเคยดูเวอร์ชั่นของ hollywood แล้วก็ไม่จำเป็นต้องไปหาดูต้นฉบับนะครับ ควรทิ้งความทรงจำ ความรู้สึกนั้นไว้สักประมาณ 10 ปีจนจำเรื่องราวอะไรของหนังไม่ได้แล้ว ค่อยกลับมาดูเวอร์ชั่นนี้ ผมไม่เคยดูเวอร์ชั่นของ hollywood ไม่คิดจะดูด้วย ผมรู้ว่ามันต้องไม่ work ตั้งแต่คิดจะสร้างแล้ว เห็นคำวิจารณ์ของเมืองนอกก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า สู้ต้นฉบับไม่ได้ สำหรับคนที่ชั่งใจว่าจะดูเวอร์ชั่นไหนดี ผมแนะนำต้นฉบับ original ฉบับภาษาเกาหลีนี่แหละครับ ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว
ผมดูหนังเรื่องนี้ครั้งแรกตอนอยู่ในโรงพยาบาล ซื้อแผ่นมาเมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว ระหว่างดูก็คิดตามว่าหนังมันรุนแรงมากนะ มีฉากสวยๆอยู่หลายฉาก โดยเฉพาะฉาก love scene ที่สวยงามมากๆ แต่เมื่อหนังถึงจุดที่เฉลยปริศนา อารมณ์ผมเหมือนตัวละคร Oh Dae-su ในหนังเลยละครับ ดิ้นพล่าน จุกอก หายใจไม่ออก แทบอยากจะปาคอมทิ้ง เห้ย! fuck! หนังมันทำแบบนี้ได้ยังไง ผมไม่เคยหัวเสียหรือหงุดหงิดกับการหักมุมมาก่อน แต่กับหนังเรื่องนี้มันไม่เพียงทำร้ายจิตใจ แต่ยังขยี้เละแบบไม่เหลือชิ้นดี แต่แทนที่จะเกลียดกลับชอบมันแบบรุนแรง! ไฉนเป็นแบบนั้นก็ไม่รู้ … ช่วงหลังๆมานี่ผมไม่ค่อยชอบหนังที่นำเสนอภาพความรุนแรงนัก กระนั้นดูหนังเรื่องนี้ครั้งล่าสุด ผมเข้าใจเหตุผลของความรุนแรงนะ (และยังรู้สึกด้วยหนังมันรุนแรงเกินความจำเป็น) แต่ความชอบต่อหนังมันยังไม่ลดลงเท่าไหร่เลย ตอนจบหักมุมที่ไม่มีวันลืม ดูกี่ครั้งมันก็ยังมีเรื่องราวบางอย่างที่สุดยอด ประทับใจ คงเพราะในใจผมมันคงมีความรุนแรงบางอย่างแฝงอยู่ แบบว่า ถ้าผมตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น ไม่แน่ว่าผมอาจจะกลายเป็นแบบ Oh Dae-su ก็ได้