ภาพยนตร์เปิดฉากด้วยวันครบรอบการเป็นแฟนกันหนึ่งปี พายและคิมมอบของให้แก่กันและกัน พายให้ขนมกับคิม คิมให้จี้รูปผีเสื้อกับพาย มีข้อความอยู่ข้างในแต่คิมมิให้เปิดจนกว่าจะถึงวันที่พายไม่รักคิมแล้ว พายบอกว่าจะไม่มีวันจะได้เปิดมันแน่นอน
เมื่อถึงปีสุดท้ายของการเรียน เป็นปีที่สามของความรักระหว่างคิมและพาย ทั้งสองต้องไปฝึกงาน พายพยายามหาหนทางให้พาย คิม และเพื่อนได้ไปฝึกงานในที่เดียวกัน ถึงกับบนบานสานกล่าวและปฏิเสธที่ที่รับพายฝึกงานเพียงคนเดียว ในที่สุดก็หาที่พาย คิม และเต้ยไปฝึกงานพร้อมกันได้ที่จันทบุรี แต่ปรากฏว่าคิมได้แอบตอบรับฝึกงานเกษตรที่จังหวัดน่านไปแล้ว ทั้งสองจึงโกรธระหองระแหงกัน แต่ก็คืนดีกันได้ก่อนเดินทางไป โดยพายให้ผ้าพันคอทำมือผืนหนึ่งกับคิมก่อนไป
ในที่ฝึกงานที่จังหวัดน่านคิมได้พบกับแยม เด็กฝึกงานเกษตรอีกคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ใกล้ชิดกันและค่อยๆ เรียนรู้กันอย่างรวดเร็ว การติดต่อระหว่างคิมกับพายถูกจำกัดด้วยงานที่หนักและความห่างไกลที่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ คิมต้องออกไปโทรศัพท์ที่ปากทางโดยมีแยมอยู่เป็นเพื่อนเพราะคิมกลัวความมืด แยมรับรู้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองและเห็นว่าคิมทำทุกอย่างเพื่อพาย ทั้งที่พายขึ้หงุดหงิด จุกจิก เมื่อพายโกรธหรืองอน ไม่ว่าฝนตกฟ้าร้องอย่างไรคิมจะออกไปซื้อเค้กช็อกโกแลตให้ทาน ในขณะที่คิมโกรธ พายจะปล่อยคิมไว้ตัวคนเดียว แยมถามว่าแล้วแบบนี้ดีหรือ คิมบอกว่าเวลาทำให้พายมีความสุข คิมก็มีความสุข
คิมหนีงานที่น่านไปหาพายที่จันทบุรี คิมปวดหัวเป็นไมเกรนในขณะที่พายไม่ได้ใส่ใจอะไรทั้งที่เป็นวันเกิดของคิมด้วย วันรุ่งขึ้นคิมจึงรีบเก็บเสื้อผ้ากลับน่าน ด้วยความหุนหันพลันแล่นทั้งสองมีปากเสียงกันและพายหลุดปากไปบอกคิมว่า “เราเลิกกัน” เมื่อคิมกลับถึงน่านก็ชวนแยมโดดงานไปเที่ยวในเมืองต่ออีก พี่ที่ดูแลงานจับได้จึงเรียกคิมไปต่อว่า ทำให้คิมต้องทำงานหนักขึ้นและไม่มีโอกาสได้รับการติดต่อจากพายอีกเลย
ในวันลอยกระทง พายเดินทางมาที่น่านเพื่อตามหาคิม ได้พบกับน้าอินและแยม พายแสดงกริยาเป็นเจ้าของคิมต่อหน้าแยม ตั้งแต่ตอนกลางวันที่ทำกระทงจนถึงกลางคืนที่ลอยกระทง เมื่อตกค่ำเข้าห้องพายจึงถามคิมว่าคิมกับแยมคิดอย่างไรต่อกัน คิมตอบกลับว่ามาตั้งไกลแค่มาถามเรื่องคนอื่นเหรอ พายสวนกลับว่าก็คนอื่นมายุ่งกับคนของพาย คิมบอกว่าก็พายบอกเลิกคิมเอง ทั้งสองมีปากเสียงกันต่อมา คิมบอกว่าพายลองเป็นคิมบ้างไหม ที่ยอมโดดงานไปฉลองวันเกิดด้วยกันแต่ก็ไม่ได้รับความสนใจ พายถามคิมว่าถ้าคิมไม่เคยเจอแยมพายจะผิดมากเท่าวันนี้ไหม พายงี่เง่าเหมือนเดิม เอาแต่ใจเหมือนเดิม แต่ทำไมจุ่ๆ พายทำอะไรก็ผิดไปหมด พายคืนจี้ผีเสื้อแก่คิมบอกว่าเธอไม่ใช่คนที่ต้องใช้มัน
วันที่ฝึกงานเสร็จคิมบังเอิญเข้าไปในห้องของแยมและบังเอิญเห็นเรื่องราวรักสามเศร้าของทั้งสามที่แยมเขียนไว้ที่ฝาประตู แยมเข้ามาในห้องพอดี จึงบอกคิมว่าคิมเป็นรักแรกของแยม คิมเปลี่ยนใจไม่กลับบ้านและเข้าป่าเพื่อฝึกงานต่อกับแยม วันหนึ่งจี้ผีเสื้อที่พายคืนคิมตกหลุดออกจากกันกะทันหัน คิมเปิดออกมาเห็นข้อความที่ตัวเองเขียนไว้ “กลับมานะ รัก คิม” จึงทำให้ฉุกคิดได้และกลับไปดูพัสดุไปรษณีย์ที่พายส่งให้ในวันเกิดที่สวนทางกับคิมเดินทางไปจันทบุรี ในกล่องนั้นมีตุ๊กตาอัดเสียงพายไว้ พายขอบคุณที่คิมรักพายและอดทนมาตลอด พายบอกว่าจะทำตัวให้ดีขึ้น คิมกลับไปหาพาย ตากฝนรออยู่หน้าบ้าน พอพายยอมออกไปก็มีปากเสียงกันอีก พายบอกว่าความรักของเราไม่ยั่งยืน และขอให้คิมกลับไป
หนึ่งปีต่อมาทั้งคิมและพายต่างก็ทำงานแล้ว โดยพายไม่ยอมพบหน้าคิมเลย วันหนึ่งมีงานเกษตรที่พายต้องไปออกบูทซึ่งถูกบูทข้างเคียงแบ่งพื้นที่ไป พายใช้อารมณ์จะลากเส้นแบ่งเหมือนตอนแรกที่พายพบกับคิมในหอพักสมัยเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง ปรากฏว่าคนที่อยู่บูทข้างเคียงคือคิมนั่นเอง คิมยอมไว้ผมยาวอย่างที่พายชอบเผื่อว่าวันหนึ่งจะได้พบกับพาย คิมขอพายแต่งงานและบอกว่าเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมาได้ทบทวนทุกอย่างเกี่ยวกับพายดีแล้วและจะเริ่มต้นกันใหม่ให้ดี คิมยังบอกอีกว่าความรักของทั้งสองไม่จำเป็นต้องมีทะเบียนสมรสตามกฎหมาย ไม่ต้องมีลูกเป็นเครื่องยืนยันความรัก คนที่มีลูกด้วยกันเลิกรากันก็มีถมไป ภาพยนตร์จบลงด้วยฉากทั้งกอดกันและพายก็ดุคิมว่ายังไม่อนุญาตให้กอด