หลวงปู่ศุข…เมื่อครบวัยเบญจเพสพอดี ได้ตัดสินใจอุปสมบทที่ “วัดโพธิ์” บางเขน ปัจจุบันชื่อ”วัดโพธิ์ทองลาง” ชอบใช้ชีวิตสันโดษ ไม่ชอบอยู่เป็นที่ จึงออกเดินธุดงค์ตามป่าดงดิบ แสวงหาธรรมเจริญรอยตามพระพุทธเจ้า มีความอดทนศึกษาธรรมและด้านวิชาคาถาอาคมจนแก่กล้า มีการผจญภัยอันตราย จากสัตว์ดุร้ายในป่านานาชนิดนานถึง 15 ปี จึงย้อนกลับบ้านเกิดมาจำพรรษาที่ “วัดพิกุลงาม” แต่ไปบูรณะ “วัดอู่ทอง” ซึ่งเป็นวัดร้างบูรณะใหม่จนสำเร็จ ด้วยการสร้างพระพิมพ์เนื้อตะกั่วแจกจ่ายให้ชาวบ้าน แล้วนำเงินที่ได้ไปสร้างจนสมประสงค์ จึงเปลี่ยนจากชื่อวัดเดิม เป็นชื่อ “วัดปากคลองมะขามเฒ่า” ตามคำร่ำลือที่เล่าต่อ ๆ กันมา
หลวงปู่ศุข มีวิชาอาคมเหนือคำบรรยาย จนกรมหลวงชุมพรฯ ยอมรับเป็นสานุศิษย์ เพราะศรัทธาเลื่อมใสมาก หลวงปู่ศุขยังปลุกเสกสร้างพระให้กรมหลวงชุมพรฯ ก่อนหลวงปู่ศุขจะมรณภาพด้วยโรคอัมพาตในปี พ.ศ. 2466 อายุครบ 76 พรรษา